Zawód: morderczyni marzeń

Niesamowita dystopia ukazująca świat, gdzie miłość uważana jest za chorobę psychiatryczną, na którą należy leczyć wszystkich obywateli. Amor deliria nervosa - nazwa nadana miłości w tym dystopicznym świecie - dotyka główną bohaterkę - Lenę, która zakochuje się w przypadkowo poznanym chłopaku w dniu, gdy miała zostać poddana wyleczeniu. Wyleczeniu z choroby, która napawa ją panicznym lękiem, ponieważ to właśnie przez nią zginęła jej matka, zmuszając ją i jej siostrę do mieszkania z ciotką. W chwili, gdy amor deliria nervosa dotyka Lenę jej punkt widzenia ulega drastycznej zmianie. Bohaterka chce walczyć o swoją miłość, szczęście i nie chcę poddać się zabiegowi, który pozbawi ją wszystkiego. "Delirium" to klasyczna opowieść dystopiczna dla młodzieży – połączona z ucieczką przed irracjonalnym system władzy, kończąca się dramatycznym końcem. "Delirium" Lauren Oliver Książka Lauren Oliver zawiera wszystkie elementy typowe dla tego gatunku. Zaczynając od opresyjn

Ylenia umiera. Ma osiemnaście lat oraz niezdiagnozowaną wadę serca. Dlatego jej rodzice postanawiają porzucić życie w Kolumbii i wrócić do Włoch. Tam, gdzie jest większa szansa na przeszczep dla ich córki. Tam, gdzie Ylenia poznaje Alexa - miejscowego nieuka i łobuza, która skradnie jej ledwo bijące serce.  Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Czegoś podobnego do "Drugiego bicia serca" - nastawionego na problem transplantacji i życia po przeszczepie. Albo oczekiwałam czegoś podobnego do szpitalnych powieści jak "Pacjentka z sali numer 7" lub (nawet!) "Oskar i Pani Róża". A tymczasem dostałam miłosną opowieść à la   Federico Moccia (który opatrzył "Moje serce należy do Ciebie" przedmową). I wciąż nie wiem co myśleć o powieści Puleo. Ma sporo wad, ale też niemało zalet i urok, klimat i wdzięk równy romansom wspomnianego wcześniej, najsławniejszego włoskiego autora love story . "Moje serce należy do Ciebie" Alessio Puleo Na

" Ostatnimi czasy literatura dziecięca staje się ceniona na równi z literaturą tworzoną z myślą o dorosłych czytelnikach za sprawą książek takich jak powieść Jacka Chenga. "Do zobaczenia w kosmosie" to opowieść o jedenastoletnim chłopcu, który niejednego dorosłego nauczy podążać za marzeniami. Opowieść o Aleksie jest mi zdecydowanie bliższa niż "Mały Książę", który także uczy czytelnika wierzyć w marzenia oraz kochać nawet nowo spotkaną osobę. Być może psiak Alexa jest nową Różą Małego Księcia, a liska reprezentuje Terra? Spotkane na festiwalu dorosłe osoby wydają się równie zagubione w dorosłości jak Pilot lub Król. Przyznam, że oczekiwałam czegoś nieco innego. Mniej wielowątkowego, bardziej skupionego na festiwalu rakiet i dotarci nań. Tym czasem festiwal jest tylko początkiem przygód Alexa, który odwiedzi jeszcze kilka interesujących miejsc zanim akcja dotrze do końca. To bardzo pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza finałowe rozdziały, w których problemy d